Namibië

We zijn inmiddels over de helft van onze tijd hier. Tijd dus voor een welverdiende vakantie..haha. We gingen met 7 man met 2 auto’s, een Kia Picanto en Fiat Panda, een roadtrip maken door het zuiden van Namibië. Het wegennetwerk van Namibië is 45.000 km lang, en daarvan is maar 6000 km verhard. Dat zegt dus al genoeg over de omstandigheden, en dat met zulke auto’s.

De eerste dag vertrokken we om 7.30 uur in 2 volgepakte auto’s. Tijdens de eerste dag moesten we ook meteen de meeste kilometers afleggen, het werd uiteindelijk een rit van 10 uur waarna we in Namibië waren en bij onze eerst camping arriveerden. We hadden een schitterende plaats direct aan de ‘Orange River’ met een eigen braai (BBQ) en keukentje. Aangezien we niet veel mee hadden qua kampeer spullen hadden we alles zo klaar staan. We aten wat en ’s avonds kwamen we wat mensen uit Namibië tegen die dit ook gingen doen en waar wij dus mee samen gingen kanoën. De lucht is hier zo helder dat je ongelofelijk veel sterren ziet, NL is er helemaal niks bij. Na dit nog even te hebben bekeken maar gaan slapen om de volgende ochtend fit in de kano te zitten.

Na een ontbijt zaten we rond 8.00 uur in de kano. De hele kano zat ook volgepakt omdat we een nacht gingen overnachten langs de rivier, er moest dus eten en drinken worden meegenomen, en ook je slaapspullen. We werden begeleid door 3 mensen van het kamp die eten voor ons maakten en ons over de rivier leidden. De ochtend viel een beetje tegen, we hadden ontzettend harde wind tegen, werd nog wat als we dat de hele dag moesten doen.. Maar gelukkig viel het mee, en hadden we ’s middags de wind in de rug, waardoor het best chill was, en je vaak eigenlijk niks hoefde te doen en je vanzelf vooruit ging. Af en toe kwam er een stroomversnelling langs waardoor je even op moest letten, maar dit viel allemaal reuze mee. Enige punt waar de kano bijna omging was een draaikolk waar we bijna in terecht kwamen, maar na wat slim stuurwerk kwamen we ook hier weer uit (we waren echt goed..). ’s Avonds sliepen we dus langs de rivier, waar een kampvuur werd gemaakt. Was een super ervaring zo direct langs de rivier, echt back to basic, met z’n allen bij elkaar.

De volgende dag moest er nog een half dagje worden gekanood. Ik moet zeggen dat 1,5 dag precies goed was, sommige mensen doen dit 4 dagen lang! We werden weer teruggebracht naar het basecamp waarna iedereen zich weer kon opfrissen en we doorgingen naar de volgende locatie. Dit was Keetmanshoop, hier verbleven we 2 dagen. De stad stelde helaas eigenlijk helemaal niks voor, we wilden graag gaan quad rijden of iets, maar dat zat er helaas niet in. Gelukkig was de camping wel schitterend dus hebben we hier gewoon de hele dag gezeten, direct aan het zwembad.

Na 2 dagen Keetmanshoop vertrokken we naar de ‘Fish River Canyon’, na de ‘Grand Canyon’ de grootste van de wereld. Was schitterend om te zien, helaas waren we wel een beetje laat om echt te gaan wandelen door de canyon, dit was namelijk ook nog een mogelijkheid. We sliepen die avond echt in de woestijn, maar toch is het opvallend dat we eigenlijk deze hele week vrij weinig last hebben gehad van dieren. We hebben alleen wat Zebra’s, Struisvogels en Springboks gezien in het wild.

Tijdens de rit naar Fish River Canyon kreeg een van de auto’s een lekke band in de middle of nowhere. En net die auto had volgens de eigenaar echt geen reserve wiel. We dachten het dus te moeten doen met de reserveband van de andere auto, die veel kleiner was, maar dit was dus niet zo. Toch maar even checken of er echt geen reserveband in de auto lag, en ja hoor, de auto had toch een reserveband… Allemaal heisa om niks haha. Dus even midden in de woestijn een bandje vervangen, viel eigenlijk reuze mee, maar wel een mooie ervaring. De andere auto daarvoor ook nog een klein gaatje in de band, maar deze kon gerepareerd worden. Eigenlijk ook niet gek met zulke auto’s, maargoed het is allemaal goed gekomen.

Daarna zijn we nog naar Springbok en Cederberg geweest, we zijn eigenlijk altijd te laat in de ochtend weggegaan (terwijl we soms alsnog om 8.00 weg gingen) om nog echt veel dingen te kunnen doen. Toch was het super gezellig en vaak echt back to basic, we sliepen altijd midden in de natuur. Al met al een geweldige week, en even weer omschakelen nu we gewoon weer naar stage moeten.

Toen we terugkwamen op donderdag, hadden we vrijdag meteen een lunch van het werk. Iedereen heeft hier nu vakantie, Jorn & ik zitten nu ook alleen op kantoor om verder te werken. Maar het was een luxe lunch: een enorme steak met groenten. ’s Avonds zijn we naar een concert geweest, genaamd ‘Candle light’, waar er dus kerstliedjes werden gezongen in een botanische tuin. Iedereen dacht super leuk, kwamen we daar, alleen maar gezinnetjes die op het gras lagen en een orkest dat de liedjes afspeelde, een teleurstelling dus.

De volgende dag was er weer een jarige, dus gingen we braaien. Na de braai hadden we een feest genaamd ‘Santa Slosh’: iedereen moest verkleed als kerstman/vrouw waarna je langs allemaal kroegen ging waar je spellen ging doen. Dit deed je in teams, het was eigenlijk een soort kroegentocht. Heel grappig om te zien, omdat er wel bijna 200 man waren die er aan meededen.

Nadat iedereen moe was van de avond ervoor wilden we de volgende dag gaan paintballen. Nou oké prima, daar aangekomen bleek dat het in ZA heel normaal is dat je zelf je bescherming mee moet nemen en je dus geen overallen krijgt, maar alleen een vestje. We zijn toen maar weer huiswaarts gegaan omdat iedereen gewoon een korte broek aan had, dat werkt niet haha.

Dit was het einde van een drukke 1,5 week van vakantie. Vanaf nu moeten we weer aan het werk. Het is nog steeds super hier. Voor de kerstdagen hebben we nog niks gepland verder, en met nieuwjaar hebben we een huisfeest van iemand die in een studentenhuis woont. Nog genoeg te doen hier in Kaapstad!